Maria [Duizend Meisjes 1/3] (1982)
“De kunstenaar navelstaart op het wezen dat hij of zij is. In een voortdurende verwondering geketend draagt hij of zij elke schakel als een reflectie van zichzelf, een reflectie van onvolledig zijn, een reflectie van volledigheid binnen het moment van kunstenaar zijn. In sommige gevallen blijft het bij navelstaren maar dan bevat het werk niet...